Σαβινί, Φρίντριχ Καρλ φον-

Γερμανός νομομαθής (Φρανκφούρτη επί του Μάιν 1779 –Βερολίνο 1861). Καθηγητής στα πανεπιστήμια του Μαρβούργου (1803-1808) και του Λάντσχουτ (1808-1810), μετακλήθηκε κατόπιν στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου δίδαξε ως το 1842. Κατέλαβε επίσης διάφορα δημόσια αξιώματα στο πρωσικό κράτος, του οποίου χρημάτισε υπουργός για τη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας (1842-1848). Κύριος εκπρόσωπος της γερμανικής ιστορικής σχολής του δίκαιου, ο Σ. εξέθεσε μεταξύ άλλων τη θεωρία σύμφωνα με την οποία το δίκαιο δεν πηγάζει από τους τεχνητούς κανονισμούς του νομοθέτη, αλλά αποτελεί αυθόρμητη δημιουργία της συνείδησης των λαών, των οποίων εκφράζει τη φύση και τις ιστορικές περιπέτειες. Η σκέψη του Σ. επηρέασε βαθύτατα την εξέλιξη της νομικής επιστήμης κατά το 19o αι. και μερικές από τις απόψεις του επέδρασαν επίσης στη νεώτερη νομική επιστήμη. Από τα κυριότερα έργα του είναι: Το δίκαιο της νομής (1803), Ιστορία του Ρωμαϊκού δικαίου κατά το Μεσαίωνα (1815 - 1831) και Σύστημα του σημερινού Ρωμαϊκού δικαίου (1840 - 1849).